سرمایه فکری
امروزه در اقتصاد جهانی، دانش به عنوان مهمترین سرمایه جایگزین سرمایههای مالی و فیزیکی شده است و فضای کسب و کار مبتنی بر دانش، نیازمند رویکردی است که دارایی نامشهود جدید سازمانی مانند نوآوریهای نیروی انسانی، روابط با مشتریان، ساختار سازمانی و .
به لحاظ اهمیت سرمایه فکری در فرایند برتری راهبردی شرکت ها، این مقاله به بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و عملکرد مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است.
سرمایههای فکری به عنوان سرمایه واقعی و جزسرمایههای استراتژیک سازمانهای عصرحاضرمطرح میباشند و همچنین یکی ازمقولههای جدیدی که درطی سالهای اخیر به آن توجه زیادی شده است و هرروزه این توجه بیشتر نیز میشود سرمایه فکری است درطی سالهای اخیر فکرواندیشه را نوعی سرمایه قلمداد میکنند زیرا به واسطه آن نیز میتوان به تولید درامد و ثروت دست یافت سرمایه فکری برخلاف دارایی فیزیکی که فقط برای انجام یک کارخاص و دریک زمان خاص مورد استفاده قرار میگیرند قابلیت استفاده همزمان درچندکارمختلف را دارد ازنظر بروکینگ سرمایه فکری ترکیبی ازداراییهای نامشهود داراییهای انسانی و زیرساختهایی است که شرکت را درانجام وظایفش توانمندمی سازد به اعتقاد بسیاری ازصاحبنظران سرمایه فکری دربرگیرنده سه شاخه سرمایه انسانی سرمایه رابطهای و سرمایه سازمانی میباشد.
اجزای سرمایه فکری به عنوان متغیرهای مستقل و عملکرد اقتصادی کارکنان به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده.
دادههای گردآوری شده از طریق ۲١۹ پرسشنامه با استفاده از نرم افزارهای spss و لیزرل تحلیل گردید و در نهایت روابط بین اجزای سرمایه فکری تایید و مشخص شد که سرمایه ساختاری و رابطهای به شکل مستقیم و سرمایه انسانی به شکل غیرمستقیم از طریق سرمایه ساختاری بر رشد عملکرد اقتصادی کارکنان در گروه خودرو سازی سایپا تاثیر دارند.
ارزش دانش کارکنان یک شرکت یا سازمان، آموزشهای تجاری و هر اطلاعات اختصاصی که ممکن است برای شرکت نوعی مزیت رقابتی ایجاد کند، سرمایه فکری گفته میشود.
سرمایه فکری به عنوان یک دارایی در نظر گرفته میشود و به شکل گستردهای به عنوان مجموعهای از منابع اطلاعاتی به حساب میآید که شرکت در دسترس خود دارد و میتواند از آنها برای کنترل درآمدهای شرکت، به دست آوردن مشتریهای جدید، ایجاد محصولات تازه یا بهبود وضعیت کسبوکار استفاده کند.
منبع : مقاله سرمایه فکری