مقاله و تحقیق و پایان نامه روانشناسی

تجربه­ی سه دهه­ی گذشته نشان­ده نده­ی رشد چشم­گیر ادبیات نرخ ارز است. نرخ ارز یکی از مهم­ترین متغیرهای مؤثر در نظام­های مالی است و پیش­بینی آن می­تواند باعث بهبود قابل توجهی در عملکرد این ­­گونه از نظام­ها گردد. با توجه به اهمیت نرخ ارز به عنوان یک متغیر مهم در اقتصاد باز، نرخ ارز به یکی از زمینه­های وسیع تحقیقاتی برای محققان تبدیل شده است.

در ادبیات اقتصاد بین­الملل دو رویکرد نسبت به پیش ­بینی نرخ ارز وجود دارد. اول رویکرد مبتنی بر نظریه اقتصادی یا رویکرد بنیادی[۱] است که پیش­بینی نرخ ارز را براساس دیگر متغیرهای اقتصادی انجام می­دهد. دوم رویکرد تک متغیره است که فقط از رفتار گذشته نرخ ارز برای پیش ­بینی روند آتی آن استفاده می­کند و به دلیل عدم توجه به سایر متغیرهای اقتصادی، به نام رویکرد فنی[۲] شهرت یافته است.

با توجه به مؤلفه­ های مختلف اثرگذار در انتخاب نظام ارزی بهینه برای اقتصاد، طبقه ­بندی­های مختلفی به لحاظ تجربی از نظام­های ارزی رایج در کشورهای مختلف وجود دارد. به طور کلی، نظام­های ارزی رایج در اقتصاد کشورها را می­توان در قالب چهار دسته شامل نظام­های ارزی شناور، نظام­های ارزی میانه، نظام­های ارزی نرم و نظام­های ارزی سخت مورد بحث قرار داد. هر یک از دسته نظام­های ارزی مذکور از چند زیر نظام ارزی تشکیل می­شوند. هر یک از نظام­های ارزی مورد بحث دارای برخی مزیت­ها و معایب هستند که در این مقاله درباره هریک توضیح داده می شود.

در ارتباط با تحلیل و مطالعه­ی مباحث نرخ ارز دیدگاه­ها و روش­های مختلفی مطرح شده است. در یک تقسیم­بندی کلی می­توان این روش­ها را به دو گروه سنتی و جدید تفکیک نمود. از روش­های سنتی که عمدتا تا پیش از دهه­ی ۱۹۷۰ مطرح گردیده­اند می­توان به روش کشش­ها[۳]، روش برابری قدرت خرید ()[۴] و الگوی ماندل – فلمینگ ()[۵] اشاره کرد. دیدگاه جدید ارز عمدتا مربوط به مباحث مطرح شده از دهه­ی ۱۹۷۰ به بعد است. روش پولی و روش تعادل پورتفولیو از مهم­ترین نظریه­ های جدید ارز هستند. در ادامه مقاله به اختصار به تشریح هر یک از دیدگاه­ها پرداخته می­شود.

 منبع : مقاله پیش بینی نرخ ارز